Lieve Dallas,
Je zag er uit als een liefje,
ik ging je poetsen:
Je was echt een hartendiefje.
Je gaf me kusjes op mijn wang.
Ik ging door en door, ik poetste je echt heel lang!
Maar toen zei ik: ‘Dag lieve Dallas ik ga weer, tot de volgende keer’
Ik gaf je een dikke knuffel en jij stond als een trotse beer.
De volgende keer liep ik meteen naar jou toe. Jij beet steeds de paardenknoop eruit! Ik vond het grappig! Wat nou als ik hem niet vast doe? Het ging goed, alleen schopte je steeds naar je buik. Toen ineens zakte je door je benen en je ging languit op je zij liggen. Ik wist dat er iets niet oké was, dus haalde ik de stalhulp. Al snel bleek dat je koliek had. Maar jij bleef vechten. Na een paar maanden was je weer helemaal de oude! Je bent met je 5 jaartjes, een van de dapperste paardjes! I LOVE YOU!
Michelle Uittenbogaard
Bekijk ook het filmpje